تخمین تابع انفاق در ایران با تأکید بر رفتار اختیاری انفاق در اسلام

یکی از نهادهای مهمی که در اسلام مطرح شده است و به طور ویژه ارمغان ادیان الهی و اسلام است نهاد انفاق است. انفاق می تواند بسیاری از مسایل جامعه مانند فقر و نابسامانی های درآمدی و مصرفی را اصلاح کند. این تحقیق درصدد آن است، تا به بررسی عوامل موثر بر انفاق و رفتار تابع انفاق با توجه به آموزه های اسلامی بپردازد و تابع انفاق در ایران را به صورت تجربی تخمین بزند. با توجه به مطالعات نظری و تجربی انجام شده در زمینه هزینه های مذهبی و مالیات های اسلامی و همچنین درنظر گرفتن قواعد اسلامی و محدودیت های آماری، متغیرهای درآمد، ثروت، سن سرپرست خانوار و سرمایه مذهبی به عنوان متغیرهای توضیحی انتخاب شده اند. تابع مورد نظر به روش داده های تابلویی اقتصاد سنجی برآورد شده است. داده های مورد استفاده، داده های استان های کشور برای سال 1386-1379 می باشند. نتایج مطالعه نشان می دهد: تابع انفاق به صورت تابعی نمایی می باشد و تابعی فزاینده از درآمد سرانه استانی، ثروت و سرمایه مذهبی می باشد. نوآوری-های این تحقیق در استفاده از داده های مستقیم انفاق، وارد کردن سرمایه مذهبی به عنوان یک عامل اثرگذار بر انفاق و وارد کردن عامل ثروت بر انفاق است که به خوبی در نتایج اثرگذار بوده است و نتایج این برآورد را از مطالعات دیگر متمایز کرده است.